Socrates
470–399 MÖ
Antik Yunanlı filozof. Nöbetleri basit parsiyeldi.
Temporal lob epilepsisi olduğu düşünüldü.
Julius Caesar
100–44 MÖ
Romalı asker ve siyasi lider. Dört adet belgelenmiş muhtemelen kompleks parsiyel nöbetleri geçirdiğine ilişkin atakları vardı. Ayrıca gençliğinde absans nöbetleri de geçirmiş olabilir. Soy geçmişinde epilepsi öyküsü vardı.
Elizabeth Monroe
1768–1830
ABD 'nin 5. Cumhurbaşkanı James Monroe’nin eşi. Bazı tarihçilere göre kendisinde epilepsi vardı. Konvülziyonlara eğilimli olduğu rapor edildi. Bir kez de bir şömineye düşerek ciddi derecede yanmıştı.
I. Napoleon
1769–1821
Fransız askeri lider ve imparator. 1903 yılında William Osler’in makalesinde "Napoleon’un yavaş nabzı, epilepsi ve apati atakları Stokes-Adams hastalığının kronik formuyla ilişkili olabilir” şeklinde belirtilmişti. Bu nöbetlerin epileptik olmadığı anlamına gelmekteydi. Ancak 2003 yılında John Hughes, Napolyon’un hem psikojenik stres hem de gonore kökenli kronik üremi nedenli epileptik nöbetleri olduğu sonucuna vardı.
Harriet Tubman
1820-22 – 1913
Kölelik karşıtı bir Afrikalı-Amerikalı. Kafa travması sonrası muhtemelen epileptik nöbetleri ortaya çıktı.
George Gershwin
1898–1937
Amerikalı besteci. Glioblastoma multiforme tümörünün ilk belirtileri olarak muhtemelen koku-unsinat basit parsiyel nöbetleri geçirmişti. Baş dönmesi ya da kısa bilinç atlamaları, yanık lastik kokusu hissetme şeklinde nöbetleri vardı. Durumu giderek kötüleşti ve 6 ay içinde tümörünün ameliyatla çıkartılmasına rağmen kurtarılamadı.
Philip K. Dick
1928–1982
Bilim kurgu yazarı. Kanıtlanamaz gibi görünse de temporal lob epilepsisi olduğundan şüphelenildi.
